Nalagiri was een woeste olifant, die reizigers aanviel om zijn gedode jong te wreken. Een van Nalagiri's slachtoffers is prins Ajatasattoe. Ajatasattoe moet in een boom klimmen en wachten op hulp. Koning Bimbisara vindt het echter te riskant om een leger te sturen, iets wat door zijn koningin erg kwalijk wordt genomen. Devadatta stuurt Tatta op de olifant af. Omdat Tatta van jongs of aan in de ziel van dieren kan kruipen, zou dat met deze olifant ook moeten lukken. Tatta beseft als hij Nalagiri heeft gevonden, dat hij zijn gave is verleerd. Tatta moet overstappen op een alternatief plan, namelijk Nalagiri doden. Na zijn rug te hebben berijkt, steekt Tatta zijn zwaart een paar keer in de schedel van Nalagiri, waardoor deze ten dode is opgeschreven. Met zijn laatste krachten sloft Nalagiri naar zijn gedode jong in een olifantenkerhof, om ernaast te sterven. Tatta beseft nu waarom Nalagiri zo woest was en hij krijgt spijt van zijn wreedheid. Hij smeekt de koning later om Nalagiri vredig naast zijn kind te laten sterven. Bimbisara stemt uiteindelijk toe.
Achtergrond[]
Hoewel dit verhaal over Nalagiri puur door Tezuka is bedacht, bestaan er wel oude Indiase verhalen over een olifant die Nalagiri heette en die woest werd door een vergif van Devadatta en die door Boeddha gekalmeerd werd. Deze olifant komt ook in het achtste Boeddha-album voor, maar blijft in de Tezukareeks naamloos. Omdat deze Nalagiri sterft in het vijfde album, kunnen deze olifanten onmogelijk dezelfde zijn.